Sekcja Polskiego Klubu Presbiopia 21

Profesor Barbara Krystyna Pierścionek – Profesor optometrii z Uniwersytetu Ulster, posiada doktorat z biochemii i optyki na Uniwersytecie w Melbourne. Po nominacji doktorskiej na Wydziale Medycyny Uniwersytetu w Melbourne, a następnie Narodowego Instytutu Vision Research Profesor Pierścionek została najmłodszym laureatem stypendium WDWright NHMRC i stworzyła innowacyjny program w zakresie badań oczu obsługiwany przez dotacje NHMRC w La Trobe University (Szkoła Inżynierii) oraz Monash University (Wydział Lekarski). Po powrocie do Wielkiej Brytanii w 1998 roku pracowała na Uniwersytecie w Bradford jako starszy wykładowca. Profesor Pierścionek z powodzeniem prowadzi grupę Vision Science i zróżnicowany program badawczy z zakresu optyki, biomechaniki, nanotechnologii, przetwarzania obrazu, psychologii i etyki. Badania Pani Profesor Pierścionek dotyczą elementów optycznych oka: soczewki i
rogówki i pracy nad konstrukcję urządzenia, które naśladuje mechanizm ogniskowanie oka. Ponadto pracuje nad rozwojem czujników światłowodowych do bezpośredniego pomiaru współczynnika załamania w soczewkach i rogówce. Profesor Pierścionek pracowała na uniwersytetach w Monash i La Trobe w Australii, na University of Bradford. Jej badania zostały poparte przez rady badawcze w Australii i Wielkiej Brytanii, British Council. Brała udział w ponad 60 konferencjach i sympozjach naukowych, poniżej przykłady: została zaproszona do ponad 60 konferencjach międzynarodowych.

Pablo Artal studiował fizykę na Uniwersytecie w Saragossie i zrobił doktorat w CSIC “Instituto de Optica” pod nadzorem Javiera Santamaria. Był doktorantem, najpierw na Uniwersytecie Cambridge w Wielkiej Brytanii, a następnie w Institut d’Optique w Orsay we Francji. Był badaczem w Instituto de Optica (CSIC) w Madrycie, a w 1994 roku został pierwszym profesorem optyki na Uniwersytecie w Murcji w Hiszpanii, gdzie założył swoje laboratorium optyczne “Laboratorio de Optica”. Pablo Artal poświęcił wiele czasu na wspólne badania w laboratoriach w Europie, Australii, Ameryce Łacińskiej i USA. Okres ten obejmował dwa lata urlopu naukowego w Rochester (USA) i Sydney (Australia).
Zainteresowania naukowe dr. Artala koncentrują się na optyce oka i siatkówki oraz rozwoju technik obrazowania optycznego i elektronicznego do zastosowania w optyce, okulistyce i biomedycynie. Pablo Artal był pionierem wysoce innowacyjnych i znaczących postępów w metodach badania optyki oka i przyczynił się w znacznym stopniu do naszego zrozumienia czynników, które ograniczają ludzką rozdzielczość wizualną. Ponadto kilka z jego rezultatów badawczych i pomysłów w dziedzinie oprzyrządowania okulistycznego w ostatnich latach zostało wprowadzonych w instrumentach i urządzeniach obecnie stosowanych w okulistyce klinicznej.
Opublikował ponad 200 recenzowanych artykułów, które otrzymały ponad 7800 cytowań (H-index: 46), przedstawił ponad 200 referatów podczas międzynarodowych spotkań i około 150 seminariów w instytucjach badawczych na całym świecie. Został wybrany na członka Towarzystwa Optycznego w Ameryce (OSA) w 1999 r., członka Stowarzyszenia na rzecz badań w dziedzinie wzroku i okulistyki (ARVO) w 2009 i 2013 r., członeka Europejskiego Towarzystwa Optycznego (EOS) w 2014 r
W 2013 roku otrzymał prestiżową nagrodę “Medal Edwina H. Landa” za swój wkład naukowy w rozwój alternatyw diagnostycznych i korekcyjnych w optyce wizualnej. Nagroda ta została ustanowiona przez Optical Society of America (OSA) oraz Society for Imaging Science and Technology (IS & T) na cześć Edwina H. Landa. Medal ten uznaje pionierską pracę popartą badaniami naukowymi w celu tworzenia wynalazków, technologii i produktów. W 2014 r. Otrzymał grant naukowy Advanced Research Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych. W 2015 roku otrzymał nagrodę “King Jamie I” w dziedzienie nowych technologii (badania stosowane). Jest współtwórcą 25 patentów międzynarodowych w dziedzinie optyki i okulistyki. Dr Artal jest współzałożycielem trzech spin-offowych firm rozwijających swoje koncepcje i pomysły. Jest redaktorem “Handbook of Visual Optics”, składającego się z dwóch tomów i opublikowanego w 2017 roku.

Prof. Sunil jest Konsultantem ds. Okulistyki w Birmingham and Midland Eye Centre, Szpitala Miejskiego w Birmingham a także Honorowym Konsultantem w Szpitalu Dziecięcym w Birmingham.

Jest Honorowym Profesorem na Uniwersytecie w Ulsterze i profesorem wizytującym na Uniwersytecie Aston w Birmingham.
Specjalizuje się w kompleksowej chirurgii rogówki oraz chirurgii refrakcyjnej. Całkowicie niezależnie opracował technikę laseroterapii oka, obecnie nazywaną LASEK i był pierwszą osobą, która stosowała tą terapię w Wielkiej Brytanii, do dziś jest kontynuatorem i pionierem w tej dziedzinie.

Prof. Sunil Shah jest autorem ponad 150 publikacji w recenzowanych czasopismach, a także autorem wielu rozdziałów książek.

W przeszłości był Redaktorem Działu w British Journal of Ophthalmology a obecnie jest członkiem redakcji czasopisma “Ophthalmology Times” i “European Ophthalmic Review”.

Sunil jest egzaminatorem Brytyjskiego Stowarzyszenia Soczewek Kontaktowych i Europejskiej Rady Okulistyki oraz pomaga w opracowaniu programu oceny refrakcji dla Królewskiego Towarzystwa Okulistycznego.

Jest prezesem Brytyjskiego Towarzystwa Chirurgów Refrakcyjnych i członkiem Rady Brytyjskiego Stowarzyszenia Soczewek Kontaktowych.

Niedawno został Międzynarodowym Przewodniczącym ds. Medycznych w fundacji „Khmer Sight”, organizacji charytatywnej z Kambodży, w tym roku Prof. Sunil Shah obejmie nadzór naukowy nad 120 chirurgami W Kambodży.

George H.H. Beiko ukończył wydział medycyny Uniwersytetu w Oksfordzie oraz uzyskał specjalizację z okulistyki na Uniwersytecie Queens w Kanadzie.
Po zakończeniu rezydentury pracował przez rok w Szpitalu Okulistycznym św. Jana w Jerozolimie. Dr Beiko zajmuje się obecnie zaćmą, przednim odcinkiem oka oraz chirurgią refrakcyjną, na co dzień praktykuje w St. Catharines w Ontario.
Jego zainteresowania naukowe obejmują rozwijanie zaawansowanych technik operacyjnych w leczeniu zaćmy i innowacyjnych implantów wewnątrzgałkowych; wykonał rozległą pracę badając wieloogniskowe, akomodacyjne i asferyczne soczewki wewnątrzgałkowe.
Jest członkiem-założycielem International Society for Intraocular Lens Safety.
Dr Beiko jest profesorem nadzwyczajnym na uczelni wyższej McMaster University
oraz wykładowcą na University of Toronto.
Dr Beiko opublikował 32 recenzowane artykuły i autorem dwunastu rozdziałów w książkach. Zaprezentował ponad 500 prezentacji naukowych podczas spotkań na całym świecie. Jego prace zostały ogłoszone czterema najlepszymi referatami na dorocznym spotkaniu ASCRS, zdobył nagrodę Winning Video in Cataract Implant Surgery na festiwalu filmowym ASCRS, 4 nagrody za najlepszy film z operacji w konkursach drużynowych. Zasiada w  redakcji około 30 magazynów okulistycznych.

Dr Beiko został wybrany na członka Międzynarodowego Klubu Implantów Wewnątrzgałkowych, przez który został uznany za jednego z najlepszych chirurgów w Ameryce Północnej (grupa liczy 250 chirurgów) oraz został mianowany Oficerem Najświętszego Orderu Szpitala św. Jana w  Jerozolimie przez Jej Królewską Mość Królową Anglii. Pełnił funkcję Szpitalnika w Szpitalu Okulistycznym św. Jana w Jerozolimie. Ostatnio trzykrotnie został uhonorowany Złotym Medalem przez Indian Society of Cataract and Refractive Surgery, nagrodą za osiągnięcia przyznawaną przez American Academy of Ophthalmology, nagrodą Senior Achievement przyznawaną przez American Academy of Ophthalmology, nagrodą za osiągnięcia przez Asia Pacific Academy of Ophthalmology, nagrodą Prezydenta Międzynarodowego Towarzystwa Chirurgii Refrakcyjnej oraz nagrodą Boberg-Ans – duńskiego Towarzystwa Okulistycznego.

Dr Marco Fantozzi ukończył studia medyczne oraz specjalizację z okulistyki na Uniwersytecie w Pizie. Brał udział w wielu naukowych oraz chirurgicznych projektach naukowych jako członek Rady Doradczej a także nadzorował pierwsze operacje z zastosowaniem techniki Smile w Klinice Profesora Eschina w Rosji. Jest autorem publikacji naukowych w wielu magazynach okulistycznych oraz uczestnikiem i wykładowcą podczas okulistycznych konferencji naukowych.

Samuel Arba-Mosquera ukończył studia magisterskie w 1998 roku. W 2000 roku dołączył do KERA-Technology, która opracowuje i produkuje systemy laserowe wykorzystywane w Chirurgii Refrakcyjnej. Samuel Arba-Moquera był odpowiedzialny za poprawę wydajności i bezpieczeństwa urządzeń, a także za opiniowanie koncepcji rozwiązań technologicznych dla przyszłych urządzeń przeznaczonych dla Emory-Vision (Atlanta, GA, USA) w celu opracowania niestandardowych operacji i przygotowania testów klinicznych dla amerykańskiej Agencji Żywności i Leków . W 2004 roku dołączył do zespołu badawczo-rozwojowego w firmie SCHWIND na stanowisku badawczym, był odpowiedzialny za poprawę wydajności i bezpieczeństwa urządzeń. Równolegle ukończył studia magisterskie dziedzinie Nauk Wizualnych na Uniwersytecie w Valladolid, z końcową pracą pt. “Efekty cyklotorozji podczas operacji refrakcyjnych”.

W latach 2007-2012 był członkiem grupy badawczej “Cirugía Refractiva y Calidad de Visión” w Instituto de Oftalmo-Biología Aplicada (University of Valladolid). W 2012 roku ukończył studia doktoranckie w zakresie nauk wizualnych w grupie badawczej “Grupo de Investigación Reconocido de Técnicas ópticas de Diagnóstico” (Uniwersytet w Valladolid), Dr Arba-Mosquera posiada ponad 100 opublikowanych artykułów w recenzowanych czasopismach z zakresu chirurgii refrakcyjnej, 12 publikacji w książkach i 10 międzynarodowych zgłoszeń patentowych (przyznano 5).